KÖŞE YAZISI – Diplomasi ve Kırmızı Telefon

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Elektronik iletişim dijital erişim, sosyal medya ve diğer bileşim araçları yaşadığımız çağın bütün dinamizmini doğrudan değiştirmektedir.

Bu değişim yaşam adına ne varsa kimini doğrudan kimini de dolaylı yoldan etkileyerek  toplumlara “yeni nesil “ yaşam algısı oluşturmaktadır.

Bu yeni oluşan değişimin gelişimini engellemek ya da aksatmak gibi bir durum söz konusu da değil.

Yeni nesil yaşam algısı,
gelişme göstermeye açık uluslarda yeni yaşamsal ihtiyaçları da zorunlu kılmakta.

Devlet diplomasinden tutun daha aşağıya kadar artık toplumsal yaşam araçları geçtiğimiz yıllardaki gibi olmadığı gerçeğinden hareketle, insanların yaşamdan beklentileri de buna parelel değişkenlik göstermekte.

“ Ağladılar, oğlum bunu yaz dediler. Evlatlarımız evlenmekten, yuva kurmaktan kokuyorlar böyleyken, biz de onları evlendirmekten korkuyor, çekince gösteriyoruz.
Çocukların karşılıklı talepleri “ Trump gibi “ her an değişmekte.
Dökülüp saçılıyor düğün yapıyoruz, çocuklarımızın mürüvvetini görelim derken, bir bakmışız çocuklar biz ayrılıyoruz demekteler.
Evlatlarımızı mutlu etmekten zorlanıyoruz”.

Kadın, “ oğlum, madem gazetecisin haber yap, valla sana para da verecem.
Bak, Babam dün vefat etti, Analık evin kapısını kitleyip gitti. Taziye ziyaretlerini evin avlusunda kabul ediyoruz “. Gibi…

[ Dedim ki; teyze ben haberleri izlemiyorum, bu tür olumsuz haberlere de karşıyım. Toplumda bu tür olaylar olumsuz örnek teşkil ediyor.
Bakın, hangisi Televizyon kanalını açsanız, insanlar ellerinde bıçakla biri, diğerini kesmek için kovalıyor.

Ve haber bültenleri bu görüntüleri defalarca tekrarlayıp göstermekten sakınca görmüyorlar ].


Devlet başkanları, uluslararası iletişimlerini kendi aralarında Kırmızı Telefonla değil sosyal medya da “ özellikle Twitter üzerinden “ sağlamaktalar. Verilen mesaj ve demeçler “ devlet sırrı “ muhatabının ötesinde tüm dünyaya da servis edilmekte.

•••

Diğer yan da;

Yine, yeni nesil toplumlarda millet kavramı, bir halkın aidiyet, din, mezhep ya da ortak kültürün gerekliliğini zorunlu kılmıyor.

Bunun yerine;

Hukuk devleti olmak ve buna bağlı tüm yurttaşlar için yargı güvenliğinin sağlanıyor olması “ inancı “ yeni nesil toplumların değişmeyen temel millet olmak harcı olarak kabul edilmekte.

•••

Korkutan rejimler, korkutan siyasi politikalar insanları, halkları ayrıştırıyor.
Topluma barışın hakim olması önünde en büyük engel teşkil ediyor.

Şu küçücük fikirlerimizi yazıma dönüştürürken çevremde büyük uyarı alıyorum..
“ Aman dikkat et ! Bak ortalığı görüyorsun”.

“ Bak, aldıklarını götürüyorlar.
Neden ? hep yeni tanımlar yaparken hükümete yönelik eleştiri varken “ muhalefete neden ? ” hükümetin Ak Partinin yaptıklarını da neden ? yazmıyorsun”.

“Bu, şu değil mi?
Eskiden böyleydi, şimdi öylem mi?”
Ve benzeri sorusal yargılayıcı ifadelerle, düşünce kulübümüz de saatlerce tartıştığımız oluyor..
Bazı zamanlar karşılıklı girdiğimiz fikir dehlizinden haftalarca çıkamadığımız da olmakta.

Şunu da fark ettim!
Muhalefet olmanın, entelektüel, aydın çevrede de hükümeti eleştirmenin de bir çağdaş seviyesi olmalı..
Muhalefet olmak adına, iktidarı, iktidar yanlılarını kabul etmemek de kabul edilemez..

Aynı zamanda, hükümet olmanın yönetirken güçü ifade etmenin “ geniş kitleleri temsil etmek” bir seviyesi “ tolerans anlamında “ kalitesi olmalı.

Yani hükümet kalitesiz ya da seviyesiz politika, söylem sahibi mi demek istiyorum. Hayır tam da öyle değil.
Ama gerçek manada siyasette de “ iktisat kurallarında olduğu gibi “ taleb, arz-ı tetikliyor, olmazsa arz, talebi obezleştiriyor.

Siyasette, iktidarlar sürekli popülist politikalara açık olmaları sonucu, “ yeniden seçilmek adına “ popülist obezlikle karşı karşıya kalmaktalar.

Yarın Türkiye’de Ak Partinin yerine bir diğer siyasi akım gelse yine, belli ki de yakın şeyler yaşanılacak.

Çünkü, Türkiye’de siyasi taban politik anlamda yaşadığı çağın çok çok gerisindeki politik kavramlardan “ düşmanlık” besleniyor.
Ve seçmen tabanı siyasetin üst kadrolarında kendi algısının “ öğretisinin “ temsil edilmesini istiyor.

Bu doğru değil.
Doğrusu ney ? Diye soracak olursak;

Demokrasi:
Benim partimin dışında başka parti olmasın, benim öğretim hep iktidar olsun; karşı taraf hepten ortadan kalksın demek değil.

Karşı taraf varsa demokrasi var, karşı taraf da iktidar olursa demokrasi, demokratik kültür toplumda gelişerek kökleşme gösterir.

Her çeşit fikire, kendini ifade etme fırsatı yaratılırsa siyasi özgürlükler gelişir.

Bunun karşıtı demokrasi değil, mutlakiyettir- monarşidir. Bunu ancak böyle tanımlayabiliriz.

Diplomaside Kırmızı Telefonun çalmasını bekliyor olmak ve sabit fikirli içte/dışta hareket etmek uluslara kaybettirir.

Karşımıza aldığımız her şey, bize enerji ve zaman kaybettirir. Bu da ulusal gelişmemizin önünde büyük engel oluşturur.

Olası potansiyel risk faktörlerini, karşımıza almak yerine arkamıza ya da yanımıza almamız, ilerleyen süreçte yararlılık sağlama fırsatı yaratılabilir..